لحظه هاي ديدار

 

يه ترانه بوي دريا
يه ستاره توي ايوون
يه نفس هواي خونه
يه اذان صداي بارون
من شروع خاطراتم از همون كاسه ي آبه
زنده ميشه باز دوباره مثل شيرينيه خوابه
وقتي كه دلم ميگيره از تو پنجره نگام كن
با نگاهت پشت شيشه از ته دلت دعام كن
دستت رو بذار رو قلبم بذار قلبم جون بگيره
يه نفس بده به ابرا كه شايد بارون بگيره
مثل شيرينيه خوابه مثل گل لاي كتابه
هر دقيقه تو نفسهام عطر گيسوي گلابه
كوچه باغ بچگي هام بوي كاه گل بوي ديوار
زنده ميشن همه اين بار توي لحظه هاي ديدار

 

بزار دستاتو تو دستام

 

بزار دستاتو تو دستام حالا
تو را ميبينمت هر روز از اين بالا
تو آسان ميشوی با من
لبالب ميشوي تا من
تو را با عشق ميپوشم
در آغوشم
چرا اين قدر نا اميد
چرا اين قدر با ترديد
به تو نزديك نزديكم
به تو نزديكتر از خورشيد
بزار دستاتو تو دستام حالا
تو را ميبينمت هر روز از اين بالا
به باور ميرسم با تو
نميدانم منم يا تو
گذر كردم از اين ترديد
پر م از باور و اميد
گذشتم از من و از من
گذشتم از قفس از تن
نه دلتنگم نه تاريكم
به تو نزديك نزديكم

نگفته بودي
مگه تو نگفته بودي عشق و زندگي قشنگه

 

ولي خوب نگفته بودي كه همش بي آب و رنگه

 

تو هميشه گفته بودي وقتي عاشق ميشي انگار
دل دريا رو گرفتي توي دستاي سپيدار

 

مگه نرخ خوبي چنده كه تو برگاي برنده
تو به اين راحتي سوختي مگه تو نگفته بودي

 

من تو درياي جوننت دل دادم به آسمونت
بادبونامو سپردوم به نگاه مهربونت

 

گم شدم تو دل بارون با يه حال عاشقونه
تو كه گفتي نميدوني پس بگو آخ كي ميدونه

 

مگه نرخ خوبي چنده ، كه تو برگاي برنده
تو به اين راحتي سوختي مگه تو نگفته بودي

 

مگه من دوست نداشتم ، مگه عاشقم نبودي
مگه آخرين بهانه واسيه دلم نبودي

 

مثل گل مثل يه سايه مثل بيكران دريا
مثل يه حس عجيبي توي صندوقچه رويا

 

من تو درياي جوننت دل دادم به آسمونت
بادبونامو سپردوم به نگاه مهربونت

 

گم شدم تو دل بارون با يه حال عاشقونه
تو كه گفتي نميدوني پس بگو آخ كي ميدونه

 

مگه نرخ خوبي چنده ، كه تو برگاي برنده
تو به اين راحتي سوختي